Դու ծաղկած իմ սեր, շրշում ես նազով,
Կարոտն իմ սիրտն է լցրել գարնան երազով:
Դու իմ եղեգ, դալար եղեգ, ինչքան խոնարհ ես,
Դու հովերի քույրն ես եղել, յարիս նման ես:
Վրադ վառ շող ունես դու,
Ուրախ աչքի ցող ունես դու,
Կարոտ սրտի դող ունես դու,
Յարիս նման ես:
Դու կանաչ հավք ես, թևերդ բաց են,
Կարոտ ես դու քո յարին, աչքերդ թաց են:
Դու իմ եղեգ, դալար եղեգ, ինչքան խոնարհ ես,
Դու հովերի քույրն ես եղել, յարիս նման ես:
Քեզ տեսնում հիշում նրան,
Քեզ տեսնում եմ կանչում նրան,
Ու իմ սիրով տանջում նրան
Ինչու չի գալիս:
Խոսք` Լ. Դուրյան
Երաժշ` Խ. Ավետիսյան
